Belgium / Story

Kinderen blijven niet gespaard

FightingLiberation

Share


September 15, 1944 / September 30, 1944

Op 24 september trekken troepen van de Britse 53ste (Welshe) Infanteriedivisie op vanuit Postel, over de noordelijke kanaaloever. Bij Voorheide nemen de Duitsers hen onder vuur. Het jaagpad ligt bovendien vol mijnen. Verschillende Britten komen om. Toch neemt de divisie het dorpje in. Maar daarmee keert de rust niet terug. ‘s Nachts voeren honderden Duitsers een tegenaanval uit. De Britten kunnen hen maar net afslaan.

Onschuldig slachtoffer

De gevechten duren nog verschillende dagen. Onder de tientallen dodelijke slachtoffers zijn ook Voorheidenaren. Hendrik en Octavie Koninckx wonen met hun negen kinderen in de Grensstraat. Terwijl Britten en Duitsers vechten, schuilen ze in de kelder van hun huis. Dagenlang zitten ze er in het donker, met nauwelijks eten.

Die situatie wordt hun vier maanden oude zoontje Gerard fataal. Op 29 september sterft het kindje van ontbering. Het gezin slaat op de vlucht. Een kussensloop doet dienst als witte vlag, het dode kind dragen ze met zich mee. De Duitsers laten hen passeren, onder de indruk van de trieste aanblik.

De kleine Gerard wordt begraven op een geïmproviseerd soldatenkerkhof aan het kanaal, samen met de 18 Britten die sneuvelden bij Voorheide. Enkele dagen later is heel Arendonk bevrijd.