Frankrijk / Verhaallijn
Deel
Op 18 juli 1944 lanceerde generaal Montgomery een nieuw offensief, Operatie Goodwood, ten zuidoosten van Caen, om de sinds 9 juli gedeeltelijk bevrijde stad volledig in te nemen. Dit was de grootste tankslag in Normandië. 2.200 zware bommenwerpers, 1.200 tanks en meer dan 100.000 mannen waren bij deze operatie betrokken.
In het oosten moest het 1e Britse korps het bruggenhoofd dat op 6 juni door de parachutisten veroverd was uitbreiden door op te rukken naar Troarn en Bavent. Van daaruit zou het 8e Britse korps naar de vlakte van Caen en Falaise gaan, terwijl het 2e Canadese korps de Orne zou oversteken, tussen Blainville en Louvigny, om de rechteroever van Caen te bevrijden.
De aanval werd om 05:30 uur voorafgegaan door intense luchtbombardementen. Er werden 6.000 bommen aan beide kanten van de gepantserde divisie geworpen. Mondeville, Colombelles, Sannerville, Touffréville en Giberville werden in de as gelegd, maar de Duitse posities werden zwaar getroffen.
Nog geen drie uur later trokken 75.000 mannen de strijd tegemoet onder aanvoering van de 11e Pantserdivisie. De vooruitgang kwam echter al snel tot stilstand bij de spoorlijn van Caen naar Parijs. Schutters en tanks verschanst in de ruïnes van Cagny openden het vuur.
De Bourguébus Ridge, die stevig in handen van de vijand was, betekende het einde van de opmars voor die dag.
Tegelijkertijd kon de 2e Canadese divisie de Orne en de Odon oversteken en twee bruggenhoofden opzetten bij Vaucelles en Louvigny.
Gedurende de volgende twee dagen rukten de geallieerden op van dorp naar dorp en dwongen het Duitse front zich terug te trekken totdat hevige regenval op 20 juli een einde maakten aan Goodwood. De rechteroever van Caen werd op 19 juli bevrijd. Op die dag werden Louvigny, Ifs, Cormelles-le-Royal en Fleury-sur-Orne door de Canadezen bevrijd, terwijl ten oosten van het front Four, Soliers, en Hubert-Folie hun vrijheid wonnen.
Émiéville en Frénouville werden op 20 juli ingenomen door de Guards Pantserdivisie, terwijl Bourguébus na twee dagen van strijd uiteindelijk werd bevrijd door de 7e Pantserdivisie. Ten zuiden van Caen slaagde de 2e Canadese infanteriedivisie er opnieuw niet in om de Verrières Ridge te veroveren.
Montgomery moest de operatie stopzetten. Het werd een mislukking: de Engels-Canadese troepen verloren 400 tanks, vier keer zoveel als de Duitsers, en bijna 6.000 man in een opmars van slechts elf kilometer.