Aanvankelijk opgericht als krijgsgevangenkamp in 1940, werd het later omgezet in een concentratiekamp in 1943. Het kampcomplex bestond uit verschillende secties, zoals het krijgsgevangenkamp, het "verblijfskamp" voor Joodse gevangenen en het "gevangenkamp" voor niet-joodse gevangenen.

Gedurende de hele operatie hield Bergen-Belsen een diverse groep gevangenen, waaronder Joden, politieke gevangenen, Roma, "asocialen", criminelen, Jehova's Getuigen en homoseksuele mannen. Het kamp raakte steeds meer overbevolkt naarmate de oorlog vorderde, met gevangenen die geëvacueerd waren uit kampen dichter bij het front die in grote aantallen arriveerden. In april 1945 was de populatie gestegen tot meer dan 60.000, wat leidde tot rampzalige leefomstandigheden.

Het kamp is berucht vanwege de erbarmelijke omstandigheden, met ernstige overbevolking, onvoldoende voedsel en welig tierende ziektes. Het gebrek aan sanitaire voorzieningen en medische zorg leidde tot uitbraken van tyfus, tuberculose en dysenterie, met tienduizenden doden tot gevolg. Onder de slachtoffers waren Anne Frank en haar zus Margot, die beiden omkwamen in het kamp.

In totaal werden 52.000 gevangenen uit heel Europa gedood in het kamp of stierven direct na de bevrijding als gevolg van hun gevangenschap.

Op 15 april 1945 bevrijdde de Britse 11e Pantserdivisie Bergen-Belsen. De bevrijders troffen meer dan 60.000 uitgemergelde en zieke gevangenen aan, samen met duizenden onbegraven lijken. De gruwelijke omstandigheden beïnvloedden de publieke opinie en werden een symbool van de nazi-wreedheid. De Britse militaire autoriteiten executeerden de kampcommandant, Josef Kramer, en andere stafleden na een proces in 1945.

Na de oorlog diende Bergen-Belsen als het grootste ontheemdenkamp in Duitsland, met meer dan 11.000 Joodse overlevenden. Het kamp werd een centrum van Joodse DP politieke en sociale activiteiten, met overlevenden die politieke, culturele en religieuze activiteiten organiseerden en pleitten voor het recht om naar Palestina te emigreren.

Tegenwoordig doet de Bergen-Belsen Memorial dienst als museum en educatief centrum. Het bewaart de herinnering aan hen die leden en omkwamen in het kamp en onderwijst toekomstige generaties over de Holocaust. Het monument omvat tentoonstellingen, het bewaard gebleven kampterrein en educatieve middelen die bezoekers een uitgebreid inzicht geven in de geschiedenis van het kamp en zijn rol in de Holocaust.