Pointe du Hoc

Eind 1942 hadden de Duitsers een artilleriebatterij geïnstalleerd bij Pointe du Hoc, een prominente klif met uitzicht over het Kanaal. Samengesteld uit zes 155mm kanonnen in open betonnen geschuts kuilen (later onder kazematten), kon deze batterij de stranden bestrijken die waren uitgekozen voor de landing van de Amerikaanse troepen; Utah Beach in het westen en Omaha Beach in het oosten.

De geallieerden waren zich bewust van de dreiging en bombardeerden de batterij vele malen voor de landing. Maar om zeker te zijn van de volledige vernietiging, vertrouwden ze de taak van het beklimmen van de klif, het in beslag nemen van de vestingwerken en het uitschakelen van de kanonnen toe aan het 2e US Ranger bataljon onder bevel van luitenant-kolonel James Earl Rudder.

Op de ochtend van D-Day, na een hachelijke beklimming met touwladders en enterhaken, kwamen de Amerikaanse commando's in een bloedig gevecht tegenover de Duitse kanonniers te staan. Eenmaal zegevierend zagen de Rangers tot hun verbazing dat de geschutsbunkers leeg waren en de kanonnen ontbraken. Ze leken onlangs door de Duitsers verplaatst te zijn. Na een korte zoektocht vonden de Rangers ze verborgen in een verzonken weg vlakbij...

Sinds 1979 is het behoud van deze site, die bedreigd werd door de erosie van de klif, toegewezen aan de American Battle Monuments Commission. Er is veel werk verricht om het publiek in staat te stellen deze historische plek te bezoeken. Te midden van een maanlandschap, veroorzaakt door bommen en granaten van groot kaliber, zijn vele betonnen gebouwen te onderscheiden: schuilplaatsen voor het personeel, luchtafweergeschutposities, bunkers en kanon- en munitieputten.

Op de top van de vestingwerken, aan de rand van de klif, biedt een indrukwekkend gedenkteken een prachtig uitzicht op de kust. Een bezoekerscentrum staat bij de ingang van de site, die gratis toegankelijk is. Het Musée des Rangers in Grandcamp-Maisy presenteert kunstvoorwerpen en documenten over het 2e Rangersbataljon.