Op de avond van 16 april 1945 wordt het duidelijk dat de Duitse troepen in Hoenderloo het risico lopen omsingeld te worden. Een Canadese pantserdivisie bereikt Otterlo en stuurt tankcolonnes in de richting van Voorthuizen en Lunteren. Tegelijkertijd bevinden Canadese troepen zich vlak voor Apeldoorn.

Kort na de middag begint een licht Canadees verkenningsvliegtuigje brede cirkels boven de omgeving te draaien. Aan boord bevindt zich een officier die contact onderhoudt met de artillerie bij Deelen. Het geluid van het vliegtuig wordt echter al snel overstemd door het scherpe gekraak van inslaande granaten. Hoenderloo is nu het doelwit van vijandelijk vuur.

De beschietingen rondom Hoenderloo houden de hele nacht aan. Niettemin blijkt dat de Duitse troepen zich niet zonder strijd gaan overgeven. Diep in de nacht verzamelt een aanzienlijke groep Duitse militairen zich bij een versperring van boomstammen op de weg naar Apeldoorn, gewapend met steelhandgranaten en pantservuisten, in een poging stand te houden tegen de Canadezen. Uiteindelijk geeft ook deze groep toe aan de druk van omsingeling en evacueert de positie. Kort daarna laaien op enkele plaatsen vlammen op, waar twee kleine vrachtwagens in brand worden gestoken omdat ze niet genoeg brandstof hebben om verder te rijden.

In de vroege ochtenduren van 17 april 1945 lijkt Hoenderloo verlaten. Een doodse stilte heerste, alleen vanuit de richting van Otterlo, waar de Canadezen al aanwezig zijn, klinkt vaag het geluid van kanonvuur. De eerste Canadese verkenners bereiken Hoenderloo tegen het einde van de ochtend. Op verzoek van een officier die met een jeep arriveert, haalt een boer zijn Nederlandse vlag tevoorschijn en hijsen die aan een lange stok op een hoge hooiberg. Dat blijkt het signaal voor de Canadezen, die zich overal rondom in de bosranden hebben verscholen, om het dorp nader te benaderen. Hoenderloo is bevrijd!