De Slag om Hechtel

Na een moeizame uitbraak uit het bruggenhoofd van Beringen richting Leopoldsburg werd besloten om de Welsh en Irish Guards via Heusden-Zolder naar het oosten te laten oprukken tot bij Helchteren. Daar zouden ze dan naar het noorden draaien en zo doorstoten richting Hechtel. Dat gebeurde na een korte maar hevige strijd in Helchteren met troepen van Fallschirmjägerregiment 24 onder leiding van majoor Friedrich Hübner. Op 8 september vielen Scots Guards en Welsh Guards Hechtel aan vanuit Leopoldsburg, maar ook zij kwamen onder moordend vuur te liggen.

Omdat Hechtel nog stevig in Duitse handen bleef, besloten de Britten om de Irish Guards een omsingelbeweging te laten maken. Hierdoor kwamen de Duitse troepen in Hechtel vast te zitten en werd het hen onmogelijk gemaakt terug te trekken richting Nederland via Lommel en Neerpelt. Hierbij hadden de Britten brug nummer 9, de latere Joe’s Bridge en springplank voor Operatie Market Garden, als hoofddoel aangeduid.

Omsingeld in Hechtel, en in het gehucht Locht juist ten noorden ervan, leverden de Duitse Fallschirmjäger slag. Op de Karrestraterheide tussen Lommel en Neerpelt probeerden soldaten van Panzer Ersatz und Ausbildungs Regiment Hermann Göring ondersteund door 88 mm kanonnen van Schwere Flak-Abteilung 602 en 2 Sturmgeschutz III van Panzerjäger Abteilung 559 tegenstand te bieden aan de Britse aanvallen. Dit lukte echter niet. De resterende Duitse troepen in Hechtel gaven zich op 12 september over. Ruim 90 Britten sneuvelden, samen met ongeveer 300 Duitse soldaten. Ook kwamen er 36 inwoners van Hechtel om. Het dorp was totaal vernield en kreeg van de Welsh Guards de bijnaam ‘Little Caen’, een verwijzing naar de in juli 1944 verwoeste Normandische stad.