Gevangenenkamp K-34

De K-blokken werden gebouwd als onderdeel van het Kamp van Beverlo in 1835. In eerste instantie waren er maar een paar blokken voorzien om de cavalerie te huisvesten. Door de jaren heen groeide het kamp echter en in 1913 bereikte het zijn grootste omvang. Toen huisden er 3000 soldaten en 2629 paarden in de verschillende blokken. Tegen 1936 hadden de meeste paarden de blokken verlaten aangezien de Belgische cavalerie werd gemoderniseerd door motorisering.  

De K-blokken werden na de bezetting van Leopoldsburg in gebruik genomen als kamp voor politieke gevangenen. Omdat het interneringskamp in blok 34 werd ondergebracht kreeg het de naam K-34. Vanuit Leopoldsburg werden doorheen de oorlogsjaren politieke gevangenen naar Duitse concentratiekampen gestuurd. Zo besliste de Duitse legerleiding om vanaf 1942 alle geëxecuteerden in België te begraven op ‘het geheim kerkhof’. Zo besliste de Duitse legerleiding om vanaf 1942 alle geëxecuteerden in België te begraven op ‘het geheim kerkhof’. Dit ligt op het huidige militair domein. Daarnaast werden er ook executies uitgevoerd op het kerkhof, vaak vroeg in de ochtend.  

Tijdens bombardementen in mei 1944 bleef het interneringskamp gespaard. Volgens verhalen omdat de geallieerden wisten van de aanwezigheid van politieke gevangenen in het kamp. Het verzet was wel degelijk zeer actief in Leopoldsburg, maar desondanks is hiervoor tot op heden geen sluitend bewijs gevonden. Een van de meest bekende politieke gevangenen in het kamp was Marc Neels, beter bekend als striptekenaar Marc Sleen. Hij bevond zich in het kamp op het moment van de bevrijding en tekende zelfs portretten van medegevangenen, zoals deze van Frans Houthuys.