België / Slagveld

Strijd om het Leopoldkanaal


Markeren

Deel

Route


De tweede hoofdoperatie van de Strijd om de Schelde was het opruimen van de "Breskens pocket", de Duitse verdedigingswerken om Breskens. De 3e Canadese Infanterie Divisie kwam op weg naar Breskens bij het Leopoldkanaal tot staan, dicht bij de Nederlandse grens. De Canadezen stuitten op taai en fel Duits verzet toen zij het kanaal probeerden over te steken. De strijd zou meer dan een week duren en aan vele soldaten het leven kosten. Uiteindelijk zou vanuit een tweede front, tussen Hoofdplaat en de Paulinepolder, de bevrijding van West-Zeeuws-Vlaanderen en de Breskens-pocket worden ingezet.

De eerdere Canadese poging om op 12 en 13 september het kanaal over te steken, had al aangetoond welke problemen er te wachten stonden. Het zou een enorme uitdaging worden om het Leopoldkanaal en het vlak daarnaast gelegen Afleidingskanaal van de Leie over te steken. Bovendien  was veel land onder water gezet. Het ondergelopen terrein verborg de vijandelijke stellingen. Op basis van verkenningen werd besloten dat een oversteek slechts op enkele plaatsen mogelijk was.

Uiteindelijk werd gekozen voor de plaats net ten oosten van de plek waar de twee kanalen uit elkaar liepen. Dit was een smalle strook langs het Leopoldkanaal ten noorden van het Belgische Maldegem en richting het gehucht Moershoofd. Het gebied was slechts een paar honderd meter breed, de noordgrens viel samen met de Belgisch-Nederlandse grens.

De geallieerde aanval begon op 6 oktober met ondersteuning van artillerie en Wasp Carriers, met vlammenwerpers uitgeruste voertuigen. De Wasp’s lanceerden een ‘Muur van Vuur’ over het Leopoldkanaal. Hierdoor konden Canadese troepen met hun aanvalsboten het kanaal over steken en de steile oevers opklimmen. 

De Canadezen vormden twee kleine bruggenhoofden aan de noordzijde van het kanaal. De situatie verslechterde al snel toen de Duitse troepen tegenaanvallen uitvoerden met steun van alle beschikbare mortieren en artillerie. Op de kanaaldijk bestookten beide partijen elkaar met handgranaten. 

De Canadese soldaten hielden verbeten stand in hun kwetsbare bruggenhoofden. Het front kwam tot stilstand. Pas op 9 oktober was het gat van enkele honderden meters tussen de twee bruggenhoofden gesloten. Nog eens drie dagen later bereikten de Canadezen na een bloedige strijd, de andere kant van de weg naar Eede en Aardenburg, slechts anderhalve kilometer verderop.

Uiteindelijk eindigde hier het offensief. Inmiddels was er meer noordelijk, met landingen op de kust tussen Hoofdplaat en de Paulinapolder, een tweede front geopend. Hiervandaan zou de nieuwe Canadese opmars starten die de rest van West-Zeeuws-Vlaanderen zou bevrijden.

Bezoek de website van Zeeuwse Ankers voor uitgebreide informatie, persoonlijke verhalen en video’s over de Slag om de Schelde.

Baileybrug Leopoldkanaal, Boomstraatje, Maldegem